DESPEDIMOS A NOSA BIBLIOTECA PARA DAR A BENVIDA A UN NOVO ESPAZO DE LECTURA DESPOIS DO NADAL
A biblioteca do IES Monte da Vila a inicios do curso 2019-2020
Nestas últimas semanas do mes de decembro, o equipo da biblioteca viuse enredado nun novo reto: baleirar por completo este espazo de lectura na espera dun cambio de aires do que seremos testemuñas á volta das vacacións. Aquí temos algunhas imaxes do proceso:
MOITAS GRACIAS AOS VOLUNTARIOS QUE TRABALLAN NA BIBLIOTECA E, SOBRE TODO, MOITAS GRACIAS A JOSEBE.
Nerea Cal presenta su libro en el Ayuntamiento de O Grove
El pasado día 4 de diciembre tuvo lugar la presentación del libro de una de nuestras alumnas, Nerea Márquez Cal, en la biblioteca de nuestro instituto.
Acudieron aproximadamente unas cuarenta personas y, después de que Nerea y su portavoz María Otero comentaran ciertos asuntos del libros se pudieron hacer una serie de preguntas.
El libro trata temas sociales como el acoso escolar y está escrito desde un punto de vista íntimo ya que el protagonista de esta historia comparte un pasado oscuro con esta escritora primeriza.
Personalmente creo que, pese a ser su primer libro, expresa y redacta muy bien todo lo que Nerea nos intenta transmitir. Leyendo esta obra nos podemos dar cuenta de lo que pasa a nuestro alrededor e intentar acabar con este tipo de sufrimiento.
En el caso de Nerea, su mejor amiga María Otero fue la que la ayudó a superar todos sus problemas. Gracias a ella supo ver una salida y con este libro, personas que se sienten mal con la sociedad que las rodea pueden dar un gran paso para volver a sonreír diariamente.
El pasado 23 de noviembre celebramos en el instituto Monte da Vila un merecido homenaje a nuestra compañera Ángeles de la Sota, profesora de música, fallecida unos meses antes.
En él participaron miembros de su familia, compañeros, alumnos, ex-alumnos, amigos, personal no docente etc.
Ángeles, además de una gran amiga era una extraordinaria profesora muy querida por todos nosotros, en especial por sus alumnos.
Se realizaron distintas actividades relacionadas con su faceta musical, intervenciones del alumnado, compañeros y se plantó un camelio para recordarla.
Sin embargo, todas estas muestras de cariño no son suficientes para agradecerle todo lo que ella nos aportó a lo largo de su paso por el centro.
Mujer de una gran vitalidad, siempre estaba presente en todas las actividades que a lo largo de los años se realizaron en el instituto, dejando su impronta de trabajo, compromiso y solidaridad.
Ángeles tenía una gran sensibilidad y a ella recurríamos alumnos y profesores en momentos difíciles. Siempre dispuesta a escuchar, compartir nuestros problemas y aconsejarnos.
En nuestro centro ha dejado una profunda huella y un recuerdo de ternura y agradecimiento en las diferentes generaciones, que a lo largo de muchos años, llegaron al instituto para forjarse un buen futuro y principalmente para aprender a ser mejores hombres y mujeres. En la puerta del aula de música hemos colocado una placa con su nombre, aunque esto no es necesario para que toda la comunidad educativa la tengamos presente en nuestros corazones.
Ella nos podía sorprender una mañana con unas flores, una sonrisa o unas palabras de ánimo que nos hacían a todos ser un poco más felices.
Como decía el insigne escritor Gabriel García Márquez "la muerte no llega con el paso de los años, sino con el olvido". Por eso ¡nunca te olvidaremos!
En primeiro
lugar, queremos darlle as grazas á Dirección Xeral de Educación, Formación
Profesional e Innovación Educativa pola concesión,na resolución definitiva do
27 de novembro de 2019, do Club de Ciencia ó IES Monte da Vila para este curso
2019-20.
Faro de Vigo, para ver a noticia dixital pincha aquí
Dende o Club de
Ciencia seguimos empregando o mar como escusa para aprender de xeito informal e
divertido. Así,o martes 3 de decembro de 2019,estivemos “xogando” a descompoñer
o mar.
Nestes días estase
a celebrar en Madrid o Cume Climático (COP25). Por iso, na primeira parte da
reunión, charlamos sobre un dos moitos efectos que o excesivo nivel de dióxido
de carbono (CO2)produce no ambiente: a acidificación dos océanos.
Para aproximarnos
ó tema vimos un par de vídeos nos que, entre outros aspectos, se menciona como
o CO2 da atmosfera pode pasar á auga dos mares dando lugar a un
aumento da acidez (diminución do pH). Isto afecta especialmente ó
desenvolvemento das cunchas dos moluscos, ós corais e ó plancto. Deixamos os
enlaces dos vídeos por se alguén quere velos e, por suposto, podedes seguir
indagando e buscando outros vídeos ou información relacionada coa temática.
“La acidificación
de los océanos”
Durante a charla
co alumnado tratouse de xeito sinxelo un proceso complexo como o que se
establece nos equilibrios químicos entre o dióxido de carbono atmosférico e os
océanos (nos que non só hai auga e habería que ter en conta máis aspectos).
Tamén falamos da
descomposición electrolítica da auga do mar.
E despois de
satisfacer a curiosidade teórica pasamos á práctica. Poñemos as batas e...
ACCIÓN!
Comezamos
realizando unha descomposición electrolítica. Collemos un pouco de auga
de mar, poñemos os eléctrodos, conectamos os cables á pila e comprobamos como a
auga do mar se convertía en burbullas.
Puidemos
detectar, mediante o olfacto a presenza de cloro gas, procedente da sal (NaCl)
que ten a auga do mar.
“CHEIRA A PISCINA” dicían.
Fixemos tamén unha
proba adicional empregando nitrato de prata que reacciona cos ións cloruro para
dar lugar a un composto insoluble de cloruro de prata que aparecía como unha
nube branca no tubo de ensaio. Para iso houbo que poñer luvas, e evitar que o
nitrato de prata deixara tatuaxes nas mans durante algunhas semanas.
Finalmente
procedemos a descompoñer cunchas de animais mariños.
Para iso
empregamos ácido clorhídrico (HCl). O ácido reaccionaba coas cunchas (formadas
principalmente de carbonato de calcio) para formar cloruro de calcio e un gas
coñecido: o dióxido de carbono.
Para identificar
este gas, que é incoloro, conducímolo a través dun tubo cara unha vela e
puidemos ver como se apagaba (a vela precisa osíxeno para arder, pero o CO2
que é máis denso que o aire, despraza o aire que contén osíxeno e a vela acaba
apagándose). Noutra experiencia, o gas CO2 recollíase nun vaso para
despois vertelo e apagar “maxicamente” a vela.
Como última
experiencia fixemos burbullar o dióxido de carbono a través dun vaso con auga
destilada e comprobamos (con papel indicador e con pH-metro) como se
acidificaba a auga ó baixar o pH, dando conta do que pode estar a pasar co
dióxido de carbono atmosférico cando se disolve nas augas mariñas.
Con esta sesión despedimos o primeiro trimestre. Vémonos á volta das vacacións de nadal.