SECUENCIANDO O MAR

Na reunión do Club de Ciencia do 19 de novembro de 2019, pretendemos homenaxear a Margarita Salas Falgueras, unha das mellores científicas españolas do século XX.

Margarita Salas licenciouse en Ciencias Químicas pola Universidade Complutense de Madrid e foi discípula de Severo Ochoa. Descubriu a encima phi29 ADN polimerasa marcando o comezo de aplicacións innovadoras para as probas de ADN e, con este descubrimento, o CSIC (Consello Superior de Investigacións Científicas) obtivo a patente máis rendible da súa historia. O pasado mes de xuño recibiu en Viena o premio ó inventor do ano 2019, entregado pola Oficina Europea de Patentes en dúas categorías: logro dunha vida e voto popular (a primeira vez que se concede este doblete).

Durante a reunión co alumnado, despois da comida, visualizamos varios vídeos de curta duración nos que Margarita Salas amosaba a súa paixón pola ciencia contaxiando entusiasmo. “O importante é non ter engurras no cerebro”, di Margarita ós seus 80 anos, e expón a importancia do tesón e da rigorosidade na ciencia.

Invitámosvos a volver a ver estes vídeos e outros máis que podedes atopar en internet para coñecer máis en profundidade á persoa e á científica.

A continuación o alumnado na aula de informática traballou en pequenos grupos para buscar información sobre Margarita Salas e facer un pequeno repaso da súa vida.

Aquí temos o resultado do traballo realizado:

E xa no laboratorio, procedemos a facer o que máis nos gusta: CACHARREAR!

Realizamos a extracción de ácidos nucleicos (ADN e ARN) de mexillón e de alga. Empregamos produtos do mar porque é o tema do proxecto de centro de este ano.

As alumnas e alumnos lavaron os mexillóns e as algas, abriron os mexillóns e machacáronos no morteiro cun pouco de sal e auga.

 

Colaron a mestura e engadiron un pouco de xabón líquido.

Esperaron uns minutos e engadiron etanol no que se separou o ADN (con algo de ARN por medio). O experimento repetiuse coas algas e finalmente con plátano que, aínda que non é un produto do mar, o seu estudo tamén resulta interesante. 

E como nos sobraron mostras de plátano vímonos obrigados a tomalos de merenda permitindo que esta vez o ADN do plátano se liberara nos nosos estómagos. Acompañamos os plátanos cunhas mandarinas, porque hai que repoñer enerxías despois do traballo!

TODO SEXA POLA CIENCIA!

Moi bo traballo!

Vémonos na próxima sesión.